Zaburzenia lękowe
Lęk jest naturalną emocją, której w różnym stopniu nasilenia doświadcza każdy człowiek. U młodzieży, w okresie intensywnych zmian i wyzwań, lęk może pojawiać się częściej w odpowiedzi na nowe sytuacje i presje społeczne i jest to zupełnie zrozumiałe. Jednak gdy lęk staje się nadmierny, trudny do kontrolowania i zaczyna utrudniać codzienne funkcjonowanie, może przekształcić się w zaburzenie lękowe.
Zaburzenia lękowe u młodzieży mogą objawiać się różnorodnie: od intensywnego niepokoju i przewlekłego zamartwiania się, przez unikanie sytuacji, które wywołują lęk, aż po objawy somatyczne takie jak bóle brzucha czy problemy ze snem. Jeśli lęk zaczyna dominować w życiu młodego człowieka, wpływając negatywnie na jego relacje, wyniki w szkole czy ogólne samopoczucie, warto rozważyć specjalistyczną pomoc.
Terapia poznawczo-behawioralna w leczeniu zaburzeń lękowych koncentruje się na nauce skutecznych strategii radzenia sobie z lękiem, nie na wyeliminowaniu uczucia lęku – gdyż jest to niemożliwe.
Ponadto, wiele młodych osób, ale też dorosłych, w odpowiedzi na silny lęk stosuje strategię unikania sytuacji, które wywołują uczucie niepokoju. Choć unikanie może przynieść chwilową ulgę to w dłuższej perspektywie prowadzi do pogłębiania i utrwalania zaburzeń lękowych. W terapii CBT młody człowiek uczy się jak stopniowo mierzyć się z lękowymi sytuacjami, zamiast ich unikać.
W terapii zaburzeń lękowych u młodzieży kluczową rolę odgrywa również wsparcie ze strony rodziców. Reakcje osób dorosłych na lęki dziecka oraz ich sposób radzenia sobie z własnymi obawami, mogą znacząco wpływać na nasilenie i przebieg objawów lękowych u młodego człowieka. Właściwe wsparcie rodziców polega na zrozumieniu natury lęku oraz na nauczeniu się reagowania w sposób, który wspiera proces terapeutyczny. Współpraca terapeuty z rodzicami nastolatka może pomóc w stosowaniu skutecznych strategii wspierania dziecka, zwłaszcza w konfrontowaniu się z sytuacjami wywołującymi lęk.
